door Silvie
Zo, alhoewel ik al een tijdje achter de feiten aanloop neem ik toch nog even de tijd voor een bericht hier. Met een hele lijst aan deadlines en een grote verhuizing voor de boeg in combinatie met weinig slaap, te veel ideeën en te weinig geld is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Gelukkig blijven er iedere dag genoeg gelukzalige momentjes over om gewoon maar door te gaan om alles weer op de rit te krijgen.
Omdat de tijd vliegt en ik soms vergeet goed te kijken naar alles om me heen heb ik zin om hier wat lief en leed met jullie te delen zodat niet alles zomaar voorbij gaat.
Iedere dag blij
Ik hou er niet zo van als mensen “klagen” over het zware bestaan als moeder/ouder maar ik moet toch bekennen dat ik het ook niet altijd vind meevallen haha. Maar eergister ein-de-lijk het bedje van Flip (onze jongste dochter, nu bijna 1,5) op de kamer bij Birk (onze zoon van 3) gezet. En volgens mij met succes. Dus iets meer slaap gaat hopelijk ook meer energie geven voor alle ideeën die er nog zijn mbt De Familiefabriek!
Ook al is het soms moeilijk om de zaak draaiende te houden en vertrouwen te houden in het “succes” ben ik iedere dag blij als ik in de winkel sta, omringd door producten die met veel liefde en aandacht zijn gemaakt en waar ik nog bijna iedere dag nieuwe mensen ontmoet. En dat ik dit samen kan doen met mijn zus en vriend maakt het helemaal bijzonder!
Huilen als de zon schijnt
Maar om terug te komen op een van die gelukzalige momentjes die er natuurlijk ook gewoon iedere dag zijn. Neem ik even deze, want dan kan ik ook nog reclame maken voor een van onze producten uit de winkel. Op donderdag werkt Germen altijd in de winkel en doe ik de kinderen. Na een wat rumoerige ochtend met een heleboel protest om bij de speeltuin te komen al dan wel/niet op de roze plastic moter (die van koningsdag) met of zonder helm en/of zonnebril op want het is huilen als de zon schijnt. Is het me uiteindelijk toch gelukt Birk zich zelfstandig voortbewegend tot de speeltuin te verplaatsen. Heel veel drama voor een stukje van nog geen 500 meter. Gelukkig was de redding nabij; Eenden! Nadat Flip en Birk een kwartier lang eendjes hebben gekeken (natuurlijk wel op een manier waarbij de kans op natte kleren zo groot mogelijk was, lees half hangend over de rand van het bruggetje, maar dat terzijde). Nu de rust was teruggekeerd konden we normaal de speeltuin betreden en kon ik zelfs gewoon op een bankje zitten (instagrammen) terwijl de kinders braaf aan het spelen waren. Als ik een beetje buiten beeld ben neemt Birk de verantwoordelijkheid over Flip en dat vind ik altijd heel aandoenlijk om te zien. Zo hielp hij Flip van de hoge glijbaan zonder geweld en dat deed mij deugd maar dat was eigenlijk helemaal niet wat ik wilde vertellen…. Maargoed na het speeltuin avontuur ging Flip slapen en had ik even quality time met Birk. Dan vind ik het altijd leuk om samen iets te knutselen. Nu had ik dit bootje nog thuis liggen om een voorbeeldje te maken voor in de winkel dus gingen we samen aan de slag. We hadden nog allerlei restjes hout in de tuin liggen en gelukkig lag er nog wat gereedschap binnen handbereik en hadden we snel resultaat. Het was mooi weer dus een bak met water gevuld en zie hier het resultaat:
Zo dan drink ik nu nog een slaapverwekkend theetje en dan hup naar bed 🙂
Binnenkort meer informatie over de verhuizing!! (van ons atelier in den bosch naar de Gelederlandfabriek hier in Culemborg, hoera!)